Rozwiązanie umowy można przyspieszyć

źródło: Rzeczpospolita

Okresy wypowiedzenia umów terminowych i bezterminowych

Strony mogą ustalić krótszy od ustawowego okres wypowiedzenia, jeśli będzie to korzystne dla pracownika. Mogą też przyjąć wcześniejszą datę rozstania 
w trakcie biegnącego już wypowiedzenia.

Przepisy regulujące okresy wypowiedzenia umowy o pracę zawarte w kodeksie pracy nie mają charakteru bezwzględnie obowiązującego. Mogą być więc zmieniane przez strony, jeśli będzie to korzystniejsze dla pracownika. Potwierdza to stanowisko Sądu Najwyższego, który w wyroku z 26 kwietnia 2011 r. (II PK 302/10) stwierdził, że ustawowe okresy wypowiedzenia mają charakter okresów minimalnych, z tym że w granicach wyznaczonych w art. 18 k.p. dopuszczalna jest również ich zmiana nie tylko przez skrócenie, ale i poprzez wydłużenie.

Okresy te są uregulowane w sposób zróżnicowany dla poszczególnych rodzajów umów o pracę. W praktyce największe znaczenie ma wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i na czas określony. Według art. 36 § 1 k.p. długość wypowiedzenia tych umów zależy od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy.

Długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę jest powiązana z zakładowym stażem pracy. Przy czym uwzględnia się wszystkie okresy zatrudnienia u tego samego pracodawcy. Wliczeniu podlegają więc również okresy zatrudnienia przedzielone przerwą.

Do tego stażu wlicza się także okres zatrudnienia pracownika w poprzednim zakładzie pracy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231 k.p., a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest...