Powody pogorszenia stanu zdrowia nie mogą budzić wątpliwości

Różnica między stwierdzeniami, że sposób wykonywania pracy „mógł spowodować" chorobę 
a „spowodował ją z wysokim prawdopodobieństwem", jest fundamentalna.

Zgodnie z art. 235[1] kodeksu pracy za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy, zwanych „narażeniem zawodowym".

Jak jednolicie przyjmuje się natomiast w orzecznictwie sądów administracyjnych, stwierdzenie choroby zawodowej wymaga łącznego zaistnienia trzech przesłanek:

1) zachorowania na jedną z chorób wymienionych w urzędowym wykazie,

2) ustalenia, że przyczyna tej choroby znajduje się w warunkach środowiska pracy,

3) stwierdzenia, że pomiędzy zachorowaniem a warunkami środowiska pracy zachodzi związek przyczynowo-skutkowy (tak m.in. wyrok WSA w Szczecinie z 22 marca 2018 r.). Innymi słowy, istotne dla stwierdzenia istnienia choroby zawodowej jest ustalenie, że na stanowisku pracy chory był eksponowany na działanie czynników szkodliwych dla...