Pedofilia z naukową pieczątką

źródło: BEW

Nauka potrzebuje moralnego tabu i cywilizacyjno-religijnych bezpieczników. Bez nich łatwo popada w zależność od ideologii i mód, które prowadzą ją na manowce.

Nasze życie zostało zniszczone – opowiadał dziennikarzom radia Deutsche Welle Marco. – Z tym, co się wydarzyło, nie da się, tak naprawdę, nigdy pogodzić – uzupełnia Sven. Obaj mężczyźni, dziś ponad 40-letni, wychowywali się pod opieką Fritza H., mężczyzny skazanego za pedofilię, który wykorzystywał ich seksualnie od czasu, gdy młodszy z nich miał dziewięć lat.

Nie byli jedynymi ofiarami. Jak wynika z dokumentów ujawnionych ostatnio w Niemczech, H. wykorzystał przynajmniej dziewięcioro dzieci, z których najmłodsze mogło mieć sześć lat. I już sama ta historia jest wystarczająco wstrząsająca, gdy ktoś ma świadomość, co przeżywać musi dziecko – a później dorastający mężczyzna – gdy jest regularnie gwałcone przez opiekuna, ale dodatkowego dramatyzmu dodaje jej to, że wszystko działo się w ramach zaakceptowanego przez władze samorządowe naukowego eksperymentu. Eksperymentu, który trwał ponad 20 lat i usprawiedliwiany był najnowszymi odkryciami naukowymi, koniecznością postępu w dziedzinie moralnej, którą wymusza nauka, i wreszcie autorytetem wybitnego specjalisty.

W jego trakcie – od 1969 do 2003 r. – władze Berlina oddawały dzieci pod opiekę mężczyzn skazanych za pedofilię. Efekty miały być dobre dla wszystkich. Bezdomne dzieci, często skazane za drobne przestępstwa – tłumaczyli myślenie urzędników autorzy nowego, wyjaśniającego całą sprawę raportu,...