Powrót wojny religijnej

Prezydentowi Turcji udało się ustawić papieża i chrześcijaństwo w roli słabszej strony – pisze filozof.

Decyzja prezydenta Turcji o przemianowaniu Hagii Sophii na meczet nie jest jedynie grą na cementowanie poparcia w odradzającym się religijnie tureckim społeczeństwie. Ergodan jest świadomy potęgi geografii kulturowej. Przywrócenie funkcji religijnych stambulskiemu zabytkowi świadczy o odradzaniu się myślenia geopolitycznego i geokulturowego Turcji. Tym aktem Turcja na nowo scala swoją tożsamość. A ta, szczególnie opierająca się na religii, nie jest jedynie estetycznym dodatkiem do polityki, ale fundamentem scalającym polityczną wspólnotę. Decyzja ta wpisuje się również w budowę neomocarstwowej pozycji Turcji w regionie, która na tle pozostałych państw Bliskiego Wschodu jest państwem społecznie scalonym, bezpiecznym, relatywnie zamożnym, ale przede wszystkim z potencjałem militarnym. W ciągu ostatnich lat Erdogan zręcznie rozegrał sprawę uchodźców z Unią Europejską, dla której stał się gwarantem zatrzymania wędrówki ludów. Zdaje sobie sprawę, że bez niego nie da się rozwiązać kwestii syryjskiej. W tak komfortowej sytuacji poszerzenie władzy o sferę symboliczną, w tym...