Jak ewidencjonować prawo do emisji gazów cieplarnianych

Obrót uprawnieniami do emisji dwutlenku węgla wymaga od firm zajmujących się ich pozyskiwaniem i obrotem odpowiedniego rozliczenia tych operacji w księgach rachunkowych.

Zgodnie ze stanowiskiem Komitetu Standardów Rachunkowości w sprawie księgowego ujęcia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych (odnoszącym się do podmiotów prowadzących instalacje, których funkcjonowanie powoduje emisję takich gazów oraz operatorów statków powietrznych, prowadzących księgi rachunkowe i sporządzających sprawozdania finansowe zgodnie z regułami wskazanymi w ustawie o rachunkowości, a także do pośredników obrotu prawami do emisji, którzy nabywają je i zbywają w celach handlowych/zarobkowych, również w kontraktach terminowych, z wyłączeniem prowadzącego aukcję), przyznane i nabyte prawa do emisji spełniają definicję wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości (dalej: uor).

Prawa do emisji należy ująć w księgach rachunkowych w dacie ich nabycia (dacie przyznania, tj. w dniu ich wydania – rejestracji na rachunku prowadzącego instalację lub operatora statku powietrznego) w cenie nabycia wyliczanej zgodnie z art. 28 ust. 2 uor. Przy czym w przypadku przyznania praw do emisji – cenę nabycia stanowi iloczyn jednostkowej ceny sprzedaży przyznanego prawa do emisji z dnia przyznania oraz liczby przyznanych praw. Prawo do emisji należy wykazać w bilansie w odrębnej pozycji w grupie wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na ich przeznaczenie, tj. niezależnie od tego, czy zostały...