Przechył rozdawniczo-redystrybucyjny

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Rzeczpospolita

Kontynuacja podejścia rozdawniczego równoznaczna byłaby z chronicznie słabym złotym, co dodatkowo napędzałoby inflację. Wyższa inflacja to wyższe koszty obsługi długu, wyższe koszty działania firm i uderzenie w kredytobiorców.

Panujące w ostatnich latach podejście do finansów publicznych można określić jako wyraźny „przechył rozdawniczo-redystrybucyjny”. Podejście to skupia się na sterowaniu strumieniami wydatkowymi państwa, mniejszą uwagę poświęcając dochodom. Zdaje się bazować na przekonaniu, że jeśli cele są słuszne, to efektywność rozwiązań ma małe znaczenie, a jeśli dochodów nie wystarczy na pokrycie wydatków, „to się dopożyczy”. Spójrzmy na skalę wzrostu wydatków w ostatnich latach i ryzyka, jakie to podejście wytworzyło, oraz czym grozi jego kontynuacja.

Wyzwania demografii

Podejście rozdawnicze przyjmuje za pewnik, że „na słuszne cele pieniądze się znajdą”, a połączenie „słuszności celów” i szczerych chęci pomysłodawców zdaje się zwalniać ich z myślenia, czy tych celów nie można by osiągnąć mniejszym kosztem.

Problem demograficzny jest jednym z najważniejszych, przed którymi stoimy. Niestety, nie ma tu prostych i skutecznych recept. Specjaliści wskazywali, że jeśli gdzieś można skutecznie oddziaływać na poziom dzietności, to poprzez poprawę dostępności żłobków, przedszkoli, wspieranie kobiet w łączeniu pracy zawodowej z obowiązkami opiekuńczymi, aby nie musiały stawać przed dylematem „praca czy dziecko”. Na relatywną skuteczność takich programów wskazują doświadczenia innych...