Słowo słowu nierówne

Odpowiedzialność za słowo to przede wszystkim uczciwość wobec siebie i innych.

Dyskusja o wolności słowa towarzyszy nam od zawsze. W zależności od uwarunkowań społecznych i ustrojowych można mówić o walce o prawo do wyrażania swoich poglądów lub o granicach wolności słowa.

Niezaprzeczalnie proces komunikacji ma znaczenie prawne. Wspólnym mianownikiem jest odpowiedzialność za słowo. To zarówno prawdziwość składanych oświadczeń, deklaracji względem osób trzecich, jak i powstrzymywanie się od naruszania dóbr osobistych i pomawiania.

Reżimy odpowiedzialności za słowo różnią się. Inne zasady regulują np. odpowiedzialność wobec organów skarbowych za składanie fałszywych oświadczeń, inne za składanie fałszywych zeznań, inne wreszcie za nieprawdziwość zapewnień ujętych w kontrakcie biznesowym. Inne również zasady funkcjonują na płaszczyźnie ochrony dóbr osobistych i karnym odpowiedniku tejże ochrony, związanym np. z przestępstwem zniesławienia.

Naruszenie dóbr osobistych, zniesławienie czy składanie fałszywych oświadczeń i deklaracji to tylko przykłady decydowania słowa o odpowiedzialności. Odpowiedzialność ta ma charakter powszechny i nie jest zależna od statusu osoby wypowiadającej określone treści.

Lepiej ugryźć się w język

Nie sprawdzi się zatem tutaj Sienkiewiczowskie zdanie z „Potopu”, że „Szlachcicowi prostemu wstyd słowo łamać, a cóż dopiero księdzu i wodzowi”. Dotyczy...