Islamska chusta na równi z krzyżem

Zakaz noszenia w miejscu pracy symboli religijnych nie stanowi przejawu dyskryminacji bezpośredniej, jeżeli dotyczy wszystkich pracowników, narzucając im w sposób ogólny i bez rozróżnienia m.in. neutralność ubioru, która sprzeciwia się eksponowaniu takich symboli.

Sprawy na taki temat, jak ten, będą zawsze w centrum uwagi. Zwłaszcza gdy w podtekście jest ekspansja islamu w Europie. Ale też często jest właśnie tak, że sprawy mające za przedmiot dyskryminację stanowią – może częściej niż się wydaje – odbicie zasadniczych sporów cywilizacyjnych o granice wolności jednostki, jak też o relację między jednostką a państwem.

Polityka neutralności

14 marca 2018 r. powódka w postępowaniu głównym, muzułmanka nosząca chustę islamską, złożyła w trakcie szkolenia z obsługi oprogramowania biurowego wniosek do S.C.R.L. o odbycie bezpłatnego, sześciotygodniowego stażu. Pod skrótem nazwy firmy kryje się francuska spółdzielnia z ograniczoną odpowiedzialnością zajmująca się najmem i eksploatacją lokali socjalnych. Kandydaturę powódki początkowo zaopiniowano pozytywnie, lecz zwrócono się do niej o akceptację polityki neutralności, którą w swojej działalności kieruje się S.C.R.L. Polityka ta, oparta na wewnętrznym regulaminie, głosi, że pracownicy są zobowiązani do przestrzegania w ramach przedsiębiorstwa polityki ścisłej neutralności, której wyrazem jest dbanie o to, aby nie wyrażać w jakikolwiek sposób – poprzez wypowiedzi, ubiór lub w inny sposób – swoich przekonań religijnych, światopoglądowych lub politycznych, bez względu na ich charakter.

Powódka poinformowała...