Skarbówka interesuje się podatkiem piwnym

Przedsiębiorca zapłaci 10 proc. od wartości świadczonych usług reklamowych. Od opłaty nie ucieknie nawet wtedy, gdy świadczy je bezpłatnie. Interpretacja urzędów skarbowych jest w tym wypadku wyjątkowo profiskalna.

W ostatnich miesiącach wielu przedsiębiorców prowadzących sprzedaż napojów alkoholowych obserwuje zwiększone zainteresowanie organów skarbowych tą częścią ich działalności. Podmioty te proszone są o udzielenie szeregu informacji dotyczących umów, porozumień zawieranych z dystrybutorami alkoholi oraz złożenie deklaracji DRA-2. To zaś wiąże się z obowiązkiem zapłaty określonych kwot tytułem tzw. „podatku piwnego”.

Dla organów podatkowych na chwilę obecną bez znaczenia pozostają wyjaśnienia składane przez wzywane podmioty. Według urzędów skarbowych „podatek piwny” musi być płacony przez wszystkie podmioty, które sprzedają alkohol. I choć obecnie sygnały o takich krokach urzędów docierają raczej ze strony małych i średnich przedsiębiorców (np. indywidualne sklepy spożywcze czy monopolowe, puby), to bez wątpienia zagadnienie to dotyczy także większych, wyspecjalizowanych dystrybutorów napojów alkoholowych.

Czym jest?

Danina publiczna określana popularnie „podatkiem piwnym” została uregulowana w art. 132 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (dalej „ustawa”). Przepis ten stanowi, że „podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych wnoszą opłatę w wysokości 10 proc. podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi”. Danina ta jest...