W przepisach podatkowych nie wolno zastawiać pułapek na podatnika

Gwarancyjny – dla podatnika – charakter przepisów podatkowych oznacza, że zastosowanie się do obowiązujących ustaw podatkowych, nawet niezgodnych z prawem unijnym, nie może powodować dla niego negatywnych konsekwencji.

Po trwającym cztery lata sporze Naczelny Sąd Administracyjny przyznał rację podatnikowi w sprawie opodatkowania dostawy budynku (nieruchomości zabudowanej) – zgodnie z treścią ustawy o  VAT, ale niezgodnie z przepisami unijnymi. Sprawa sporu podatnika z fiskusem o prawidłowe opodatkowanie dostawy nieruchomości zabudowanej została przedstawiona w artykule opublikowanym w „Rzeczpospolitej” z 14–15 sierpnia 2019 r. „Pierwsze zasiedlenie a zwolnienie dostawy nieruchomości z VAT”.

Ustawowa definicja pierwszego zasiedlenia

Spór dotyczył zastosowania art. 2 pkt 14 (definicja pierwszego zasiedlenia) i art. 43 ust. 1 pkt 10 (zwolnienie dla dostawy dokonywanej po 2 latach od pierwszego zasiedlenia) ustawy o VAT. Dostawa nastąpiła w 2018 r. tj. już po wydaniu przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) 16 listopada 2017 r. wyroku w sprawie C-308/16, oceniającego zgodność z dyrektywą VAT definicji pierwszego zasiedlenia zawartej w ustawie o VAT, a przed zmianą tej definicji i dostosowaniem jej do prawa UE, co nastąpiło od 1 września 2019 r.

TSUE orzekł o braku zgodności polskich regulacji z prawem UE, wskazując, że pierwszym zasiedleniem jest także rozpoczęcie użytkowania obiektu po jego wybudowaniu. Ustawodawca uwzględniając to orzeczenie odpowiednio zmienił ustawę o VAT.

Podatnik sprzedał nieruchomość zabudowaną. Budynek będący przedmiotem dostawy został przez...