Pytania o nadzór ministra sprawiedliwości w czasach praworządności

Kompetencja ministra do fakultatywnego zawieszenia uprawnień licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego – na podstawie niedookreślonych i relatywnie ogólnych przesłanek – rodzi wiele wątpliwości, także tych natury konstytucyjnej.

Jednym z najbardziej kontrowersyjnych rozwiązań zawartych w aktualnie obowiązujących przepisach normujących działalność doradców restrukturyzacyjnych, jest instytucja tzw. nadzoru ministra sprawiedliwości nad członkami wymienionej grupy zawodowej. Chodzi tu kompetencję ustawową członka rządu w zakresie fakultatywnego zawieszenia praw wynikających z licencji osobom posiadającym licencję doradcy restrukturyzacyjnego, której podstawą prawną jest przepis art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy z 15 czerwca 2007 r. o licencji doradcy restrukturyzacyjnego.

Zgodnie ze wskazaną regulacją: „Minister Sprawiedliwości może zawiesić osobie posiadającej licencję doradcy restrukturyzacyjnego prawa wynikające z licencji, jeżeli przeciwko tej osobie jest prowadzone postępowanie (…) w przedmiocie cofnięcia licencji doradcy restrukturyzacyjnego z przyczyn, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 6, mając na uwadze potrzebę ochrony słusznych interesów uczestników postępowań restrukturyzacyjnych lub upadłościowych lub interes publiczny”.

Przypomnijmy jednocześnie, że art. 18 ust. 1 pkt 6 tej ustawy wprowadza przesłankę „dopuszczenia się uporczywego lub rażącego naruszenia przepisów prawa w związku z wykonywaniem czynności, stwierdzonego w ramach nadzoru” (art. 18 ust. 1 pkt 6).

Instytucja zawieszenia praw wynikających z licencji

Ograniczając się jedynie do językowej wykładni...