Bolączki inwestorów – od kadr po zamówienia

autor zdjęcia: AdobeStock

źródło: Rzeczpospolita

Energetyczne grupy liczą na uwolnienie od „brudnych aktywów”, co oznacza większy i korzystniejszy dostęp do źródeł finansowania i niższe koszty długu

autor zdjęcia: AdobeStock

źródło: Rzeczpospolita

Polskie firmy z branży energetycznej liczą na nowe źródła m.in. w postaci morskich farm wiatrowych

Transformacja jest w toku. Posuwamy się do przodu, ale czy wystarczająco szybko? Cele są ambitne, wyzwaniem jest przeprowadzenie inwestycji w zakładanym harmonogramie. Tymczasem barier nie brakuje.

By w systemie pojawiało się coraz więcej nisko- i zeroemisyjnej energii, potrzeba dużych inwestycji. Do tego dochodzi konieczność budowy i modernizacji sieci dystrybucyjnych i przesyłowych. Przestawienie energetyki na nowe tory pochłonie ogromne kwoty.

Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej i Instytut Jagielloński w swoim raporcie oszacowali, że transformacja sektora do 2040 r. wiązać się może z wydatkami rzędu 1,5–1,6 biliona złotych, w zależności od przyjętego scenariusza. Finansowanie tak kosztownych projektów jest wielkim wyzwaniem.

Brudna energia: kula u nogi

Mimo wielu apeli w przeciągu ostatniego roku nie pojawiły się kluczowe dla branży energetycznej reformy, wliczając w to także postulat wydzielenia elektrowni węglowych ze spółek energetycznych.

Problem jest palący, bo firmom energetycznym z roku na rok coraz trudniej pozyskiwać finansowanie bankowe na działalność tychże aktywów węglowych, w tym na remonty czy ubezpieczenia. Z rynkowego punktu widzenia uwolnienie grup od „brudnych” aktywów to większy i korzystniejszy dostęp do źródeł finansowania dłużnego i kapitałowego, niższe koszty długu, a także większy i korzystniejszy dostęp do rynku ubezpieczeniowego. To także mniejsze zapotrzebowanie na gotówkę na zabezpieczenie kosztów emisji CO2 oraz zapasów surowców produkcyjnych.

Najistotniejsze jest jednak...