„Duce zawsze ma rację!”

autor zdjęcia: autor nieznany/wikipedia

źródło: Rzeczpospolita

Benito Mussolini podczas faszystowskiego kongresu w Neapolu, zorganizowanego tuż przed tzw. marszem na Rzym (27–29 października 1922 r.). Po jego lewej stronie stoją trzej kwadrumwirowie: Emilio De Bono, Italo Balbo i Cesare Maria de Vecchi

3 stycznia 1925 r., równo 100 lat temu, premier Włoch Benito Mussolini wygłosił jedno ze swoich najsłynniejszych przemówień przed włoskim Zgromadzeniem Narodowym. Ludzie z jego otoczenia twierdzili, że dzień wcześniej uważnie studiował Dantego. Nauczył się podobno na pamięć całych fragmentów „Boskiej Komedii”, ale ostatecznie ich nie wykorzystał w przemówieniu. To zadziwiające, że tak uzdolniony felietonista nie przygotował podniosłej mowy z licznymi odniesieniami do literatury, jak to lubili czynić inni włoscy politycy. Jego tyrada była krótka i na swój sposób brutalna.

Rozpoczął ją od teatralnego oświadczenia, że zgodnie z włoską konstytucją parlament ma prawo postawić członków jego rządu przez Sądem Nadzwyczajnym. Po czym z kabotyńską pokorą dodał: „Oznajmiam przed tym...