Uzasadnienie pilnie poszukiwane

Koncepcja „sędziów ustawowych” jest wewnętrznie niespójna i niezgodna z Konstytucją RP.

Po wyborach parlamentarnych z 2023 r. ważnym elementem polityki „przywracania praworządności” określanej również mianem „demokracji walczącej” stało się poszukiwanie uzasadnienia dla projektowanego usunięcia z wymiaru sprawiedliwości tych sędziów, którzy zostali powołani lub awansowani na podstawie wniosków Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej w obecnie obowiązującej ustawie o KRS.

Podstawy prawnej do zapowiadanych działań zwyczajnie brak, stąd – jak się wydaje – potrzeba wykreowania jakiejś koncepcji, która mogłaby stanowić listek figowy dla radykalnych działań. Takie poszukiwania stanowią oczywistą próbę obejścia konstytucyjnych gwarancji nieusuwalności sędziów (art. 180 Konstytucji RP), a w istocie zmierzają do zawieszenia obowiązywania tych gwarancji. Gdyby do tego doszło, stanowiłoby to niebezpieczny precedens.

W warunkach demokracji walczącej

Jednym z pomysłów mających rzekomo legitymizować usunięcie sędziów z urzędu jest promowana od dłuższego czasu przez prof. Włodzimierza Wróbla i zarazem sędziego SN narracja, jakoby sędziowie powołani po 2018 r. nie byli sędziami powołanymi na podstawie konstytucji, ale tylko na podstawie ustawy. Są więc w ujęciu tego autora „sędziami ustawowymi”. Zgodnie z tą tezą sędzią, o którym jest mowa w Konstytucji RP, „nie może być ktoś, kto był promowany przez KRS” ukształtowaną w 2018...