Kwestia nienawiści, czyli przepisy nielogiczne i groźne

Regulacje, które miały zapobiegać rasizmowi, ksenofobii i homofobii, w gruncie rzeczy same takie się stały.

Legislacyjne losy przestępstw z nienawiści to mieszanka oczekiwań, słusznych postulatów i wielu kontrowersyjnych decyzji ustawodawczych, które wywracają do góry nogami sens nowelizacji.

Słuszne powody

Zgodnie z projektem (druk sejmowy nr 876) do art. 199, 256 i 257 kodeksu karnego miały zostać dodane powody nienawistnych działań sprawcy: niepełnosprawność, wiek, płeć i orientacja seksualna. Nie budzi to kontrowersji. Zmienić miał się także opis zachowania, tak by sprawca nie działał „z powodu”, lecz „w związku z” konkretną cechą popychającą go do ataku. W uzasadnieniu projektu wskazano: „Projekt rozszerza odpowiedzialność karną przez zastąpienie znamienia strony podmiotowej „z powodu jej przynależności” pojęciem „w związku z przynależnością”, co spowoduje, że odpowiedzialność karna za przestępstwa z art. 119 § 1 k.k. i art. 257 k.k. będzie możliwa także wówczas, gdy pokrzywdzony nie będzie obdarzony cechą, która wywołała zachowanie sprawcy (…)”.

Cel przedłożenia jest w pełni uzasadniony. Niewątpliwie korzystne dla ochrony dobra prawnego byłoby oderwanie oceny konkretnego zdarzenia od faktycznej przynależności osoby lub grupy na rzecz ustalania...