Prawo do obrony w jednostce penitencjarnej
Korzystanie z obrony w toku postępowania wykonawczego ma zagwarantować ochronę praw i wolności skazanego podczas wykonywania kary.
Stosownie do treści przepisu art. 215 § 1 kodeksu karnego wykonawczegotymczasowo aresztowany ma prawo do porozumiewania się z obrońcą, pełnomocnikiem będącym adwokatem albo radcą prawnym oraz przedstawicielem niebędącym adwokatem ani radcą prawnym, który został zaaprobowany przez przewodniczącego Izby Europejskiego Trybunału Praw Człowieka do reprezentowania tymczasowo aresztowanego przed tym Trybunałem, podczas nieobecności innych osób oraz korespondencyjnie.
Jeżeli organ, w którego dyspozycji tymczasowo aresztowany pozostaje, zastrzeże przy widzeniu obecność swoją lub osoby upoważnionej – widzenie odbywa się w sposób wskazany przez ten organ. Przedmiotowa regulacja odnosi się do jednego z fundamentalnych praw procesu karnego, jakim jest prawo do obrony.
Źródła prawa w dokumentach
Źródło tego prawa znajduje się w art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, który stanowi, że każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu. Ponadto akty prawa międzynarodowego wyraźnie wyznaczają standard prawa do obrony.
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych w art. 14 ust. 3 lit. b i d jednoznacznie określa, że każda osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa ma prawo do...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta