Czy okoliczności związane z doręczeniem decyzji mogą być przyczyną stwierdzenia jej nieważności?

Przepisy dotyczące doręczeń to gwarancja przestrzegania przez organ administracji zasady demokratycznego państwa prawnego. Mają chronić obywatela przed nadużyciami.

Punktem wyjścia do rozważań w przedmiocie doręczeń w postępowaniu administracyjnym jest to, czym w ogóle jest doręczenie. Otóż – jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny – przez doręczenie czy ogłoszenie decyzji należy rozumieć doręczenie lub ogłoszenie w sposób unormowany w art. 39 i nast. k.p.a. Doręczeniem ani ogłoszeniem nie są natomiast czynności faktyczne o podobnym charakterze, a w szczególności późniejsze poinformowanie podmiotu o fakcie wydania decyzji, ponadto nie jest z nim także okoliczność, że podmiot ten powziął wiedzę o wydaniu decyzji (wyrok NSA z 6 lutego 2024 r., sygn. akt: II OSK 2374/22).

Cel doręczeń

Odnosząc się do celu doręczeń i wskazując na podstawowe zasady, które powinny znaleźć odzwierciedlenie w stosowaniu regulacji o doręczeniach, Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że doręczenie pism w toku prowadzonego postępowania ma przede wszystkim zapewnić jego stronom możliwość udziału w nim, zaś z uwagi na obowiązującą w postępowaniu zasadę pisemności (art. 14 k.p.a.), wymagającą, aby wszystkie czynności składające się na załatwienie sprawy administracyjnej były utrwalane w formie pisemnej, konieczność uzewnętrznienia działania organu w tej formie wymaga powiadomienia stron postępowania o podejmowanych czynnościach procesowych w trybie doręczeniowym.

Przy czym czynność doręczenia może mieć charakter wyłącznie jednokrotny, a...