Edmund Krzymuski
Edmund Krzymuski
W XIX w. wnauce prawa karnego w Polsce, tak jak w całej Europie, ścierały się dwie szkoły: klasyczna i socjologiczna. Kierunek pierwszy, oparty na założeniach filozofii Kanta i Hegla, uznawał przestępstwa za wyraz wolnej woli człowieka, niezależnej od warunków zewnętrznych. Szkoła socjologiczna upatrywała przyczyny przestępczości w działaniu czynników społecznych, biologicznych i fizycznych. Prof. Edmund Krzymuski, filozof prawa i prawa karnego, był najwybitniejszym przedstawicielem klasycznej szkoły prawa karnego w Polsce.
Edmund Karol Krzymuski urodził się 30 października 1851 r. w Kruszynie pod Włocławkiem. Po ukończeniu gimnazjum studiował filozofię i prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po zrobieniu doktoratu, habilitował się w 1881 r. i otrzymał tytuł docenta UJ. Od 1888 r. był profesorem prawa iprocesu karnego. W I połowie XIX w. w Europie niepodzielnie w dziedzinie nauki prawa karnego panowała szkoła klasyczna, której czołowymi przedstawicielami byli: we Włoszech F. Carrara, w A ustrii J. Sonnefels, w Niemczech A. Feuerbach, a w Rosji N. S. Tagancew. E. Krzymuski stał się gorącym orędownikiem tej szkoły i wkrótce jej najwybitniejszym przedstawicielem w Polsce, autorem wielu rozpraw, opracowań i podręczników.
Klasycyzm w prawie karnym opierał się na założeniach filozofii Kanta i Hegla, uznając...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta