Linia Mannerheima
Obrona fińska na Przesmyku Karelskim oparta była na systemie fortyfikacji zwanym linią Mannerheima. Zamykała ona kierunki natarcia ze wschodu w głąb kraju.
Wbrew sowieckiej propagandzie nie był to bynajmniej północny odpowiednik francuskiej linii Maginota. Większość umocnień stanowiły schrony drewniano-ziemne. Schronów betonowych różnej konstrukcji było 150 – 160 (większość wzniesiono w latach 1920 – 1924, a w latach 30. poddano je modernizacji).
Linia Mannerheima miała około 135 km długości (od wybrzeża Zatoki Fińskiej do brzegu jeziora Ładoga) i do 90 km głębokości. Składała się ze strefy granicznej (obszaru zniszczeń), pozycji wysuniętej (przedniej), przedpola ze strefą...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta