Gdy nieruchomość jest środkiem trwałym, towarem, inwestycją

Opodatkowane budynki, budowle i grunty mogą być środkiem trwałym, towarem handlowym, inwestycją. W każdej z tych sytuacji pojawiają się inne problemy z rozliczeniem podatku od nieruchomości w kosztach firmy

Gdy grunt jest w firmie towarem handlowym, można wysunąć tezę, że podatek ten należy zakwalifikować jako koszt bezpośrednio związany z przychodem i rozliczyć w czasie zgodnie z art. 15 ust. 4, 4b, 4c ustawy o CIT albo art. 22 ust. 5 – 5b ustawy o PIT (nie dotyczy to podatników prowadzących księgę przychodów i rozchodów metodą kasową ze względów, które omówiłem w tekście obok).

Niemniej taka kwalifikacja budzi kontrowersje. Przykładem odmiennego stanowiska jest pismo Izby Skarbowej w Poznaniu z 27 listopada 2008 r. (ILPB3/423-542/08-2/MC). Jej zdaniem podatek od nieruchomości płacony od gruntu traktowanego jako towar handlowy w firmie jest kosztem pośrednim. Wynika on bowiem z samego faktu posiadania nieruchomości przed przedsiębiorcę i powinien być kwalifikowany jako element kosztów stałych ponoszonych w związku z posiadaniem majątku.

Grunt u dewelopera

U dewelopera grunty są związane z realizowaną przez niego inwestycją. I tu też pojawia się pytanie: czy podatek od nieruchomości powinien być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni w dacie poniesienia, czy raczej należy go kwalifikować jako koszt bezpośrednio związany z generowanym w przyszłości przychodem ze sprzedaży inwestycji deweloperskiej?

Wśród organów podatkowych przeważa to pierwsze stanowisko. Przykładowo Izba Skarbowa w...