Strefa euro zapewnia stabilność
Początek istnienia wspólnej waluty przebiegał w dość stabilnym otoczeniu makroekonomicznym. Po części to zasługa wymogów stawianych krajom zarówno na drodze do wspólnej waluty, jak i w trakcie obecności w unii walutowej
Jednym z celów i podstawową zasadą unii monetarnej jest utrzymanie w ryzach inflacji i zadłużenia państwa. Czynniki te stanowią fundament dla wzrostu gospodarczego, choć dla jego zapewnienia konieczne są również inne warunki związane z konkurencyjnością gospodarek, odpowiednimi kwalifikacjami siły roboczej czy przejrzystym systemem prawnym. Przez pierwsze lata strefie euro udało się odnieść na tym polu pewne sukcesy. Co nie znaczy, że nie mogło być lepiej.
Wielkie uspokojenie
Jeszcze w latach 70. i na początku 80. ceny konsumenckie w 12 krajach, które tworzyły później strefę euro, rosły średnio o 10 proc. rocznie. W niektórych państwach, takich jak Hiszpania i Włochy, roczna inflacja przekraczała nawet 20 proc. W połowie lat 80. ceny zaczęły się stabilizować. W latach 1999 – 2007 inflacja w strefie euro osiągnęła historycznie niski poziom i wynosiła ok. 2 proc. To poziom traktowany przez Europejski Bank Centralny jako stabilność cenowa.
Warto jednak zauważyć, że zjawisko stabilności cenowej w ostatnim dwudziestoleciu miało miejsce nie tylko w krajach należących do unii...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta