Zostanę tu do przyjścia Mesjasza

autor zdjęcia: Piotr Nowak

źródło: Fotorzepa

Rabin Szalom Ber Stambler, przewodniczący wspólnoty Chabad Lubawicz Polska

Rz: Po raz pierwszy dotknął pan żonę po ślubie?

Tak, to prawda.

Nie mówię o pocałunku, ale nie trzymał jej pan nawet za rękę?

Dopóki nie wzięliśmy ślubu – nie.

Młodzi czytelnicy gotowi pomyśleć, że ma pan czułki i jest Marsjaninem.

(śmiech) Zobaczą na zdjęciu. Wie pan, jakie to piękne? Wtedy małżeństwo jest czymś wyjątkowym, specjalnym. A dla ludzi, którzy żyją ze sobą przed ślubem, jest tylko obowiązkiem. Do tej pory wszystko było dla nich przyjemnością, a tu nagle jakieś zobowiązania. To musi być dla nich strasznie smutny dzień.

A dla pana czysta radość?

Oczywiście, to było wyjątkowe święto. Dostaliśmy mnóstwo prezentów, było 600 – 800 osób.

Najbliższa rodzina.

Trochę więcej, choć rzeczywiście nas w domu była siódemka, u żony dziesiątka dzieci. Do tego wujkowie, ciotki, kuzyni i sporo przyjaciół.

U nas nie robi się mniejszych wesel niż na 300 osób.

Żonę poznał pan przez swatkę?

Tak.

We współczesnym świecie to jednak brzmi kosmicznie.

Młodzi mają nie tylko rozum, ale i serca. Gdy spotykają się w kawiarni, nie wiadomo, co bardziej działa: czy rozum, czy emocje.

Emocje są czymś złym?

Nie, ale decyzja o ślubie to poważny krok, trzeba być tego pewnym, nie ulec jakiemuś...