Organy Stalina

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Sowiecka wyrzutnia rakietowa Katiusza BM-13 zamontowana na amerykańskiej ciężarówce Studebaker US6

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Nocny ostrzał katiusz

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Katiusze ostrzeliwują pozycje niemieckie pod Stalingradem, październik 1942 r.

– 20 myśliwców I-16 zostało uzbrojonych w pociski RS-82, czyli razem 160 rakiet. Samoloty nadleciały na niskim pu- łapie, odpaliły pociski i kontynuowały rzeź z karabinów maszynowych. Gdy wróciły, wystartowała następna grupa. Przez dwa dni nasze my- śliwce polowały na rumuńską kawalerię. Na trzeci dzień byliśmy przerzucani na U-2 i musieliśmy lecieć nad terenem masakry. Nie daliśmy rady lecieć poniżej 200 metrów z powodu odoru rozkładających się ciał w lipcowym upale – tak mechanik lotniczy Wiktor M. Synajski wspominał zagładę w 1941 roku rumuńskiego 5. Królewskiego Korpusu Kawalerii

Pociski rakietowe zostały przyjęte na uzbrojenie lotnictwa ZSRR w 1937 roku. Do końca 1940 roku przemysł amunicyjny ZSRR wyprodukował 125,1 tys. pocisków RS-82 i 31,7 tys. większych rakiet RS-132. Rakiety są napędzane prochem piroksylinowym, produkowanym m.in. z kwasu azotowego. Dużą, wartą ok. 30 mln dol., fabrykę tego kwasu Rosjanie postawili z pomocą DuPont Company. Kontrakt został podpisany w 1932 roku, gdy rząd USA zgodził się na eksport technologii. Fabryka pro-dukowała tysiąc ton kwasu dziennie – 350 tys. ton rocznie. W 1957 roku największy zakład w USA miał wydajność 425 tys. ton. Fabryki kwasu azotowego zostały zbudowane w Rosji także przez Casale and Nitrogen Engineering z Nowego Jorku. Pod koniec lat 30. azotowy kompleks...