Pierwsze transatlantyki
Galeony stały się na początku XVII wieku najważniejszym typem oceanicznego statku. Budowały je wszystkie atlantyckie mocarstwa, każde według własnych wymagań.
Galeon miał trzy lub cztery maszty, na trzecim i czwartym rozpinano żagiel łaciński. Smukły galeon był szybszy od pękatej karaki (stosunek długości do szerokości kadłuba jak 3:1, gdy w galeonie jak 4:1) i lepiej pływał na wiatr, bo jego przednia nadbudówka została zmniejszona i cofnięta. W galeonach pojawił się też wysunięty przez dziobnicę pomost – konstrukcja kadłuba pod bukszprytem używana przez marynarzy jako toaleta. Z kolei galeryjki na rufie były oficerskimi ustępami.
Galeony słynęły z mocnej budowy. Duże, budowane w hiszpańskich stoczniach, miały po 700 ton i okazały się bardzo odporne na ogień brytyjskich dział oraz sztormy Morza Północnego. Typowy galeon miał 500 ton wyporności, natomiast karaki bywały nawet dwa razy większe, a przez to droższe – za trzy karaki można było zbudować pięć...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta