![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Kiedy tajemnica przestaje być sekretem
To na przedsiębiorcy spoczywa ciężar podjęcia odpowiednich działań organizacyjnych i porządkowych po to, by zachować konkretne informacje tylko dla siebie
Skrzętnie ukrywane receptury, składniki czy technologie, a nawet dane obrazujące wielkość produkcji i sprzedaży, również źródła zaopatrzenia i zbytu – to informacje, które jeśli znajdą się w rękach konkurencyjnej firmy, mogą doprowadzić nawet do upadłości dobrze do niedawna prosperującej firmy.
Naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa – na mocy art. 3 ust. 2 ustawy z 16 kwietnia 1993 o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (DzU nr 153, poz. 1503, z późn. zm.; dalej ustawa) – stanowi czyn nieuczciwej konkurencji . Dodatkowo może on wypełniać znamiona przestępstwa określonego w art. 23 ustawy lub w art. 266 § 1 kodeksu karnego.
Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. W ustawie odnajdziemy także definicję tajemnicy przedsiębiorstwa.
Otóż są to nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje mające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
Wola zachowania wiedzy
Powstaje pytanie: co można zaliczyć do informacji nieujawnionej do wiadomości publicznej? Są to informacje nieznane ogółowi lub osobom, które ze względu na wykonywany zawód są...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
