Kiedy dłużnik fiskusa staje się bezkarny
Po upływie okresu przedawnienia nie można ukarać podatnika za popełnienie przestępstwa skarbowego. Wątpliwości się pojawiają, gdy zobowiązanie nie może wygasnąć przez przedawnienie, bo zostało zapłacone
Zgodnie z art. 44 § 1 kodeksu karnego skarbowego (dalej k.k.s.), gdy czyn jest przestępstwem zagrożonym karą grzywny, karą ograniczenia wolności lub karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą trzech lat, karalność ustaje po upływie pięciu lat od czasu jego popełnienia. W przypadku zagrożenia karą pozbawienia wolności powyżej trzech lat, okres przedawnienia wynosi dziesięć lat.
Alternatywny termin
Artykuł 44 § 2 wprowadza jednak alternatywny termin przedawnienia karalności: „karalność przestępstwa skarbowego polegającego na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej ustaje także wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie tej należności”.
Sformułowanie „także wówczas” wskazuje, że gdy nie ustała jeszcze karalność w myśl zasad ogólnych, a nastąpiło przedawnienie należności publicznoprawnej, będziemy mieli do czynienia ze szczególnym, skróconym terminem przedawnienia karalności. W praktyce jednak interpretacja tego przepisu może budzić wątpliwości.
Przedawnienie zaległości
Rozważmy sytuację najprostszą: przestępstwo skarbowe z...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta