Strategia dla Polski
Polska musi budować swoją strategię na najgorszym możliwym scenariuszu. Nie może zakładać, że Moskwa będzie słaba i uległa w nieskończoność – pisze twórca i szef Stratforu.
Polska strategia narodowa obraca się wokół jednej, egzystencjalnej kwestii: jak zachować tożsamość narodową i niepodległość. Istnienie Polski, położonej na często najeżdżanej Równinie Północnoeuropejskiej, jest w dużej mierze uzależnione od decyzji politycznych głównych potęg euroazjatyckich. Skutkiem tego historia Polski była i jest burzliwa. Polska od niezależności – a nawet regionalnej dominacji – przeszła do etapu, w którym została po prostu wymazana z mapy, zachowując jedynie język i pamięć narodową, by po wielu latach odrodzić się ponownie.
Strach i desperacja
Dla niektórych krajów geopolityka jest kwestią marginalną. Dla Polski stanowi o istocie jej egzystencji. Jej utrata spowoduje narodową katastrofę. Stąd narodowa strategia Polski w nieunikniony sposób tworzona jest w przemożnym poczuciu strachu i desperacji.
By zacząć myśleć o polskiej strategii, musimy pamiętać, że w XVII wieku Polska, w unii z Litwą, była jednym z głównym mocarstw europejskich. Rozciągała się od Bałtyku niemal po Morze Czarne, od Zachodniej Ukrainy po regiony niemieckojęzyczne. Jednak w 1795 roku Polska przestała istnieć jako niezależne państwo, podzielona między trzy wzrastające potęgi: Prusy, Rosję i Austrię.
Kraj odzyskał niepodległość dopiero po I wojnie światowej, na mocy traktatu wersalskiego z 1919 roku, po którym jednak musiał...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta