OFE – trwały stymulator wzrostu

źródło: Rzeczpospolita

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Janusz Jankowiak

autor zdjęcia: Rafał Guz

źródło: Fotorzepa

Mirosław Gronicki

Likwidacja funduszy emerytalnych spowoduje, że tempo wzrostu gospodarczego zmniejszy się o 0,3–0,6 proc., a stopa bezrobocia może być o 1,4–1,8 pkt proc. wyższa – piszą ekonomiści.

Najpoważniejszym – w naszym odczuciu – mankamentem dotychczasowych dyskusji o otwartych funduszach emerytalnych był brak rzetelnego opracowania traktującego o wpływie OFE na gospodarkę. Bo trudno przecież uznać za takie wychodzące od braku wpływu OFE na oszczędności netto, a bazujące na warunku zachowania pozostałych okoliczności bez zmian twierdzenia o wypychaniu przez OFE zagranicznych inwestycji z rynku udziałowego i podnoszeniu przez nie dysparytetu stóp oraz „sztucznego" pompowania popytu na GPW.

Badanie wpływu OFE na gospodarkę musi mieć charakter dynamiczny: w krótkim okresie (kiedy nie zmieniają się relacje zasobów kapitału, pracy oraz „technologii"); średnim okresie (kiedy zmieniają się relacje zasobów kapitału i pracy, a nie zmieniają się zasoby „technologii"); oraz w długim okresie (kiedy zmieniają się zasoby wszystkich czynników wzrostu).

W krótkim okresie poprzez generowanie oszczędności (i tym samym kapitału) OFE istotnie wspomagały finansowanie inwestycji krajowych. W latach 1999–2012 przeciętnie rocznie relacja oszczędności generowanych w OFE (mierzonych przyrostem aktywów netto) do PKB wyniosła 1,66 proc. Nawet jeśli od przyrostu aktywów odejmie się składki (średniorocznie 1,23 proc.), które według Ministerstwa Finansów są rodzajem dotacji, to i tak efekt netto jest dodatni. OFE – w sensie ekonomicznym – generują bez...