W poszukiwaniu delfinów

źródło: materiały prasowe

Kazimierz Bem

źródło: materiały prasowe

Jarosław Makowski


Demokraci i republikanie borykają się 
z kryzysem dotyczącym ich przyszłości. Pierwsi nie mają młodzieży, a młodzież tych drugich poglądami przypomina dziadków – piszą publicyści.

W USA ruszyła maszyna. Zwie się ona „wybory prezydenckie". Co prawda, ich finał nastąpi dopiero jesienią 2016 roku, ale już dziś oczy politycznych komentatorów całego świata zwrócone są na Amerykę. Przesadzamy? Kiedy Hillary Clinton, kandydatka demokratów, ogłosiła swój start, polska kampania prezydencka, szczególnie w oczach komentatorów politycznych, na kilkanaście godzin poszła w odstawkę.

Jedno jest więc pewne: teflonowa Hillary już walczy o głosy. Kto stanie w szranki po stronie republikanów? Najpewniej Jeb Bush – latorośl prawdziwej dynastii – gdy tylko Partia Republikańska się zmęczy i wykrwawi brutalnymi prawyborami. Dlatego dziś dużo ciekawsze pytanie brzmi: kto przyjmie rolę delfina w obu partiach.

Oczywiście nie brak opinii, że stanowisko wiceprezydenta USA jest jednym z wielkich kuriozów historii. John Adams, pierwsza osoba sprawująca ten urząd, stwierdził ironicznie w liście do żony Abigail, że „nasz naród w swojej niezmierzonej mądrości stworzył najmniej znaczący urząd, na jaki ludzka mądrość i wyobraźnia zdołały wpaść".

Co należy do zadań wiceprezydenta globalnego supermocarstwa? Przewodniczy obradom Senatu i w przypadku równowagi głosów oddaje głos wiążący. W przypadku śmierci prezydenta obejmuje jego urząd. To zdarza się niezwykle rzadko. Nie dziwi zatem, że wiceprezydenci dużo częściej są raczej bohaterami...