ZUS może żądać zwrotu zasiłku nawet za trzy lata

TRYB | Co do zasady osoba, która pobrała nienależne jej świadczenie, musi je oddać z odsetkami w wysokości i na zasadach określonych w prawie cywilnym. W szczególnych okolicznościach organ rentowy może jednak odstąpić od żądania zwrotu.

Obowiązek zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wynika z art. 84 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 121 ze zm., dalej ustawa o sus). Z kolei ust. 2 tego przepisu wskazuje, że za kwoty nienależnie pobranych świadczeń uważa się te:

- wypłacone, choć pojawiły się okoliczności powodujące ustanie prawa do świadczeń albo wstrzymanie ich wypłaty w całości lub w części, jeżeli osoba pobierająca świadczenie była pouczona o braku prawa do ich pobierania,

- przyznane lub wypłacone na podstawie nieprawdziwych zeznań lub fałszywych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego wprowadzania w błąd organu wypłacającego świadczenia przez osobę je pobierającą.

Przepis ten stosuje się także do zasiłków chorobowych oraz innych świadczeń wypłacanych z ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 159 ze zm.). Chodzi np. o świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek macierzyński i wyrównawczy. Potwierdziły to Sąd Najwyższy w wyroku z 19 lutego 2014 r. (I UK 331/13) oraz Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z 3 grudnia 2013 r. (III AUa 785/07).

Bezprawnie pobrane

ZUS może się więc domagać oddania np. zasiłku chorobowego, jeśli został on wypłacony, mimo że istniały...