Konflikt z importu

źródło: materiały prasowe

Spory wokół uchodźców i multi-kulti pokazują, że w Polakach jest od lat jakaś neurotyczna potrzeba ściągania na siebie cudzych problemów – pisze publicysta.

Dwa lata temu godzina W zastała mnie przed dworcem Warszawa-Śródmieście. Na wycie syren zatrzymały się tylko nieliczne samochody i nieliczni przechodnie. Za to załoga miejscowego punktu z kebabem stawiła się przed lokalem na baczność i trzymała rękę na piersi. Być może takie sielskie obrazki będziemy opowiadali wnukom, by pamiętali, jaka to kiedyś w Polsce była tolerancja dla cudzoziemców. Bo skrajna polska lewica do spółki z częścią prawicy zamierza chyba u nas urządzić nowy Londyn i nowy Paryż razem wzięte. Ale od początku.

Kiedy ulicami Sztokholmu przeszła parada gejowska zorganizowana przez prawicę, konserwatysta musiał przecierać oczy ze zdumienia. Sytuacja stała się jaśniejsza, gdy okazało się, że parada ma przejść przez dzielnice muzułmańskie.

Zachodnioeuropejski konserwatyzm przechodzi głęboki kryzys. Rezerwa wobec zmian i przywiązanie do pojęcia ładu, zarówno politycznego, jak i moralnego, są w odwrocie. To wszystko sprawiło, że prawicowe partie w Holandii, Austrii, Francji czy coraz częściej w Skandynawii opierają swój przekaz na antyimigranckości. To ona stała się w naszych czasach ersatzem prawicowości i szansą na odróżnienie się od partii lewicowych. Europejskie partie prawicowe zatem coraz częściej koncentrują się na bronieniu zdobyczy lewicy ostatnich dziesiątków lat. Stawiają zasieki i bronią nabytych przez ludność autochtoniczną praw do pracy,...