Diabeł w piłkarskiej federacji

źródło: AFP

Brytyjski aktor komediowy Simon Brodkin obrzucił szefa FIFA Seppa Blattera banknotami przed konferencją prasową w Zurychu. – To za Koreę Północną 2026 – powiedział. Nawiązał w ten sposób do skandalu korupcyjnego w federacji

źródło: materiały prasowe

Andrzej Wach

Pełne zrozumienie przyczyn kryzysu w FIFA 
nie jest możliwe bez poznania otoczki prawnej tej jednej z największych światowych korporacji sportowych – pisze profesor.

W aferze korupcyjnej prominentnych działaczy Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA), jaka od kilku miesięcy intryguje światową opinię publiczną, uwypuklane są przede wszystkim nieprawidłowości związane z wyborem organizatorów mistrzostw świata w piłce nożnej. Nie mówi się natomiast o prawnych przyczynach kryzysu tej jednej z największych światowych korporacji sportowych. Nawet pobieżne ich przedstawienie może tymczasem pozwolić na lepsze zrozumienie kulis tej intrygującej sprawy, która sięga niemal początków ubiegłego stulecia. FIFA została utworzona 23 maja 1904 r. w Paryżu z inicjatywy siedmiu krajowych federacji piłkarskich: Belgii, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Szwajcarii i Szwecji. W gronie założycieli zabrakło Anglii – utworzono w niej w 1863 r. pierwszy związek piłkarski, a skonfliktowana z działaczami światowej federacji piłkarskiej właściwie po dzień dzisiejszy, przystępowała, a potem występowała z FIFA kilkakrotnie, kontestując najmocniej jej działania.

Powstały następne

Od początku swojego istnienia FIFA zrzeszająca członków na zasadzie państwowości przestrzegała zakazu tworzenia odrębnych ponadnarodowych ugrupowań piłkarskich. Domagała się więc skutecznie likwidacji konkurencyjnej organizacji o nazwie UIAFA działającej na podstawie reguły narodowości. Należał do niej m.in. klub Wisła Kraków działający w zaborze austriackim. Władze FIFA...