Przedsiębiorca przeniesie wierzytelność i skoryguje należny podatek
Umowa powierniczego przelewu wierzytelności nie powoduje przeniesienia ich własności i tym samym nie może być traktowana jako zbycie w jakiejkolwiek formie. Jej zawarcie nie wyklucza więc zastosowania ulgi na złe długi.
Joanna Korytkowska
Wierzytelność jako prawo majątkowe może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Przedsiębiorcy często dokonują powierniczego przelewu wierzytelności powstałych w toku działalności gospodarczej na podmiot zajmujący się ich profesjonalnym obrotem oraz windykacją.
Przepisy kodeksu cywilnego (dalej: k.c.) nie regulują instytucji powiernictwa. Nie ma jednak przeszkód do zawierania tego typu umów, gdyż pozwala na to zasada swobody umów.
Podstawą dla przeprowadzenia cesji wierzytelności jest art. 509 k.c. Wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Przelew wywiera taki skutek, że na osobę trzecią przechodzą wszelkie związane z wierzytelnością prawa, w tym roszczenie o odsetki. Z treści art. 510 § 1 kodeksu cywilnego wynika, że podstawą cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące.
Przelew powierniczy jest zleceniem windykacji należności, z przeniesieniem na osobę dokonująca windykacji praw przysługujących wierzycielowi >patrz tabela.
Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa-zlecenie. Prawa i obowiązki stron umowy powierniczej należy zatem zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu. Jak wynika z art. 734 i 735 k.c., istotą umowy-zlecenia jest...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta