![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Takie same stawki opłat to również dyskryminacja
Ustalając wysokość opłaty za korzystanie z przystanków komunikacyjnych, należy uwzględnić m.in. ich standard oraz wielkość taboru, jakim jest wykonywany przejazd – wynika z najnowszego orzecznictwa.
Michał Cyrankiewicz
W transporcie drogowym za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców mogą być pobierane opłaty. W przypadku przystanków i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest gmina czy powiat, stawka opłaty jest ustalana w uchwale właściwej rady bądź sejmiku – stanowi art. 16 ust. 4 ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (dalej uotd). Dodatkowo przepis ten wskazuje, że stawki opłat muszą być ustalone z uwzględnieniem niedyskryminujących zasad.
Ustawa wprowadza maksymalną stawkę tej opłaty, wskazując, że nie może ona przekraczać 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym (art. 16 ust. 5 pkt 1uotd).
Pojęcie niezdefiniowane
W przepisach ustawy o publicznym transporcie zbiorowym nie wyjaśniono, co należy rozumieć przez pojęcie „niedyskryminujące zasady". W orzecznictwie wskazuje się, że dyskryminacja to nierówne traktowanie prawnie nieusprawiedliwione i nieuzasadnione obiektywnymi przyczynami. Trybunał Konstytucyjny przyjmuje, że konstytucyjna...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
