Przestój nie upłynie w bezczynności

Pracownikowi można powierzyć inne obowiązki z powodu przestoju na dłużej niż trzy miesiące. Jeśli do tej sytuacji doszło z jego winy, w okresie przesunięcia do innej pracy może otrzymywać niższą pensję.

Przestój jest rozumiany jako niespodziewana przerwa w wykonywaniu pracy, spowodowana obiektywną niemożliwością jej świadczenia z przyczyn technicznych lub organizacyjnych. Pracodawca może na czas jego trwania powierzyć podwładnym inną odpowiednią pracę, za której wykonanie przysługuje im wynagrodzenie przewidziane za tę pracę (art. 81 § 3 k.p). Nie powinno być ono niższe niż wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeśli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60 proc. pensji. Jedynie w sytuacji, gdy przestój nastąpił z winy pracownika, przysługujące mu wynagrodzenie może być niższe. Ma on wówczas prawo tylko do pensji przewidzianej za wykonaną pracę.

Wiążące polecenie

Pracodawca może zatem jednostronnie podjąć decyzję o przeniesieniu podwładnego do innej pracy, jeżeli wystąpił przestój uniemożliwiający normalne świadczenie przez niego obowiązków. Polecenie to może przekazać ustnie lub w formie pisemnej.

Przeniesienie do innej pracy wskazane w art. 81 § 3 k.p. zależy od swobodnej decyzji pracodawcy, której zatrudniony nie może kwestionować. Jeżeli więc pracodawca podejmie decyzję o przeniesieniu podwładnego do innej pracy, jest ona dla niego wiążąca. Nie może więc odmówić jej...