Centralizacja rozliczeń VAT w gminach – domy kultury

źródło: materiały prasowe

To, czy dom kultury będzie podlegać gminnej gospodarce finansowej, zależy od tego, w jakiej formie 
będzie on działać.

Weronika Ochnio

Zajęcia taneczne, warsztaty teatralne, nauka gry na gitarze, wspólne czytanie bajek dla najmłodszych, kursy informatyczne dla seniorów – to tylko niektóre propozycje zagospodarowania wolnego czasu proponowane przez gminy. Najczęściej miejscem takich spotkań jest dom kultury. Wiele gmin może poszczycić się własnym ośrodkiem kultury i jego prężnym działaniem. Ale zorganizowanie takiego miejsca spotkań wiąże się z wieloma obowiązkami – także w sferze prawnopodatkowej.

Celem tego artykułu jest przybliżenie skutków podatkowych, z jakimi muszą się liczyć zarządcy placówek kulturalno-oświatowych, po wydaniu uchwały NSA z 24 czerwca 2013 r., I FPS 1/12 oraz wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14. Dla przypomnienia: w wyroku tym, będącym następstwem i jednocześnie potwierdzeniem uchwały siedmiu sędziów NSA w ramach zapytania prejudycjalnego oraz rozstrzygającym definitywnie spór pomiędzy Gminą Wrocław a ministrem finansów Trybunał Sprawiedliwości UE uznał, iż gminna jednostka budżetowa nie może być uznana za podatnika VAT. Powyższa uchwała NSA traktuje szeroko o aspekcie niesamodzielności jednostek budżetowych. Spełnienie tego kryterium determinuje zatem, iż jednostki budżetowe nie powinny być uznawane za oddzielnych podatników podatku VAT.

O uchwale i wyroku pisaliśmy więcej w pierwszej części cyklu...