Spadek na barkach dziewczynki

Trudno zaakceptować, że spadkobiercy przestępcy będą korzystać z odziedziczonych owoców przestępstwa.

„Rzeczpospolita" piórem Marka Domagalskiego 23 sierpnia br. doniosła, że Sąd Najwyższy przesądził, że dziewczynka, czyli jak to piszą prawnicy: małoletnia, może dziedziczyć po kimkolwiek (w opisanym przypadku – po swojej wcześniej skazanej cioci) długi wynikające z obowiązku naprawienia szkody orzeczonego w sprawie karnej. Wyrok ten, wydany w Izbie Cywilnej w sprawie o sygn. II CSK 844/16, wywołał od razu negatywne komentarze wybitnego specjalisty prawa karnego prof. Stanisława Waltosia – przywołany jeszcze w tym samym artykule, i w innym na łamach „Rzeczpospolitej", autorstwa Mateusza Rzemka.

Ja natomiast chciałbym bronić zasady tego rozstrzygnięcia.

Sięgnijmy do zapisów art. 1015 § 2 kodeksu cywilnego. Stanowi on, że brak oświadczenia spadkobiercy (w terminie sześciu miesięcy od powzięcia wiadomości o spadku), czy przyjmuje spadek wprost czy z dobrodziejstwem inwentarza, czy też go odrzuca, jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Przyjęcie spadku wprost oznacza, że odpowiedzialność za długi spadkowe jest nieograniczona, a przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza odpowiedzialność za długi spadkowe, ale tylko do wartości majątku, jaki się odziedziczyło. W najgorszym wypadku z takiego spadkobrania wychodzi się na zero.

Sądy wolą spis inwentarza

Do 2014 r. ten przepis miał inną treść, ale jego istota była taka sama w...