![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Twarz pracownika pod ochroną
NARUSZENIA | Zamieszczenie zdjęć pracowników na identyfikatorach nie narusza przepisów ustawy o ochronie danych osobowych, gdy obowiązek ich noszenia wynika z przepisów wewnątrzzakładowych. W przeciwnym razie konieczna jest zgoda na korzystanie z wizerunku.
Zakres danych osobowych, które pracodawca ma prawo uzyskać od pracownika, został wskazany w art. 221 kodeksu pracy. Są to: imię i nazwisko, imiona rodziców, data urodzenia, miejsce zamieszkania, wykształcenie oraz przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Szef może też żądać, aby zatrudniony podał inne dane osobowe, w tym imiona i nazwiska oraz daty urodzenia dzieci, numer PESEL lub RCI PESEL – jeżeli są one niezbędne ze względu na korzystanie przez zatrudnionego ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy, takich jak np. świadczenia i prawa związane z rodzicielstwem. Co do zasady pracodawca nie może żądać podania innych danych osobowych niż wymienione, chyba że obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów. Dotyczy to zwłaszcza stosunków pracy charakteryzujących się większym stopniem podporządkowania (w Policji, w sądach, w korpusie służby cywilnej itd.).
Fotka poza kodeksową listą
Zdjęcie lub inny nośnik informacji, który pozwoli na identyfikację osoby pracownika, należy utożsamiać z jego wizerunkiem. To jedno z dóbr osobistych podlegających prawnej ochronie – wizerunek jako odrębne dobro osobiste zostało wyodrębnione w art. 23 kodeksu cywilnego. Gwarancję ochrony odnajdziemy także w art. 81 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 880). Ten drugi przepis wyraźnie podkreśla...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
