Obrazki z ulicy, czyli refleksje o policji

Wystarczyło kilka miesięcy, aby spod munduru znów wychynął „pan władza".

Mam taką starą płytę ze suitą Modesta Musorgskiego „Obrazki z wystawy". Często do niej wracam. Słucham jej teraz i zainspirowała mnie do napisania tych kilku uwag.

Obrazek pierwszy.

Należę do pokolenia, które w 1980 r. miało 20 lat. Byłem w tym czasie studentem Wydziału Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pamiętam długie noce pełne rozmów o Polsce, polityce, prawie, przyzwoitości. Rozmów, które prowadziliśmy w czasie strajku zimą 1980 r. Pamiętam nasze obawy, czy Milicja Obywatelska wejdzie na teren uczelni. Rozmowy o zachowaniu milicjantów w 1968 i 1976 r. Przychodzili do nas poznaniacy, wspominając poznański Czerwiec 1956 r. i brutalność milicji oraz bezpieki. Pamiętam, że jednym z haseł strajku studenckiego było żądanie, by wybory znalazły się pod kontrolą sędziów.

Później był strajk w 1981 r., z którego udało się uciec przed stanem wojennym.

Stan wojenny to czas demonstracji pod krzyżami, czyli pod pomnikiem Bohaterów Czerwca 1956 r. stojącym w centrum Poznania. Pierwszy kontakt z „bijącym sercem partii", czyli ZOMO. Różnie bywało, ale z zasady to oni lali nas pałami „osiemdziesiątkami". Później były kolegia ds. wykroczeń, gdzie podpity aktyw robotniczy sądził „zakałę społeczeństwa socjalistycznego", czyli studentów. Zapadały tam drakońskie wyroki, na podstawie...