Pozew przerywa bieg przedawnienia

Wniesienie pozwu stanowi co do zasady czynność dokonaną przed sądem zmierzającą bezpośrednio w celu dochodzenia roszczenia i jako takie przerywa bieg przedawnienia na podstawie art. 123 § 1 pkt 1 kodeksu cywilnego.

Skutek taki wywiera jednak jedynie skuteczne dokonanie takiej czynności. Pozew jest wniesiony skutecznie, gdy dokonuje tego osoba, której przysługuje czynna legitymacja prawnomaterialna oraz zdolność sądowa i procesowa. Odnosi się to do sytuacji, w której pozew wnosi osoba uprawniona przeciwko osobie zobowiązanej. Przerwanie biegu terminu przedawnienia następuje w podmiotowych i przedmiotowych granicach czynności podjętej przez wierzyciela; dotyczy roszczenia, które jest zabezpieczone, dochodzone, ustalane lub egzekwowane, jest skuteczne przeciwko osobie, wobec której kieruje się czynność i z korzyścią na rzecz osoby dokonującej czynności. Przesłanki istotne dla spowodowania skutku przerwy terminu przedawnienia należy odnosić do chwili wytoczenia powództwa, ponieważ skuteczne wniesienie pozwu przez osobę do tego wówczas uprawnioną powoduje skutek określony w art. 123 § 1 pkt 1 k.c. (zob. wyrok SN z dnia 28 marca 2018 r., V CSK 368/17, orzecznictwo SN dostępne na www.sn.pl poza podanymi publikatorami; zob. także postanowienia SN z dnia 28 października 2016 r., I CSK 689/15, z dnia 7 października 2016 r., I CSK 628/15, wyroki SN z dnia 18 czerwca 2014 r., V CSK 421/13, z dnia 24 sierpnia 2011 r., IV CSK 570/10, uchwałę SN z dnia 1 kwietnia 2011 r., III CZP 8/11, wyroki SN z dnia 24 września 2009 r., IV CSK 43/09, z dnia 11 stycznia 2007 r., II CSK 288/06, z dnia 20 kwietnia 2006 r., IV CK...