PGZ ma apetyt na Patrię

źródło: materiały prasowe

Jakub Skiba Nie wykluczam nawiązywania bliskich relacji, 
nawet 
o charakterze kapitałowym,
 z partnerami zagranicznymi 
– mówi prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej.

Rz: Czy PGZ to kolos na glinianych nogach?

Takie opinie są wręcz krzywdzące. Tak się patrzy na szklankę, która jest w połowie pełna albo w połowie pusta. Ja bym powiedział, że w przypadku PGZ jest ona więcej niż w połowie pełna. Niemniej jest trochę pustej przestrzeni. Cała sztuka polega na tym, aby wpłynąć pozytywnie na słabsze spółki, kierując się doświadczeniami tych lepszych, a także wprowadzając rozwiązania w zakresie zarządzania, które możemy podpatrzyć u naszych partnerów zagranicznych. To jest szczególna branża, otoczenie nie jest stricte rynkowe, bo chodzi głównie o zaopatrzenie sił zbrojnych rodzimego kraju. Olbrzymią rolę pełnią kierunki wytyczane przez siły zbrojne i decyzje polityczne Ministerstw Obrony Narodowej. Globalny rynek zbrojeniowy też się szybko zmienia. Wyraźnie widać tendencję do konsolidacji, bardzo zresztą słuszną.

PGZ będzie uczestniczył w tym procesie?

Nie wykluczam nawiązywania bliskich relacji, nawet o charakterze kapitałowym, z partnerami zagranicznymi. Ale tylko w wybranych i ściśle określonych dziedzinach.

Jakich?

Na przykład w produkcji kołowych transporterów opancerzonych – chodzi o Rosomaki. Są produkowane w Polsce na bazie licencji Patrii, fińskiego koncernu. Dobrze byłoby tutaj...