Triatlon dla cukrzyka? Nic wyjątkowego

źródło: archiwum prywatne

≥Eugeniusz Śnieżko (na zdj.) ukończył 23 triathlony i 9 maratonów

Sport może być lekarstwem na chorobę – przekonuje Eugeniusz Śnieżko, członek zarządu stowarzyszenia Aktywni z Cukrzycą, partnera ogólnopolskiej kampanii edukacyjnej „Dłuższe życie z cukrzycą".

Rzeczpospolita: Co myśli 16-letni chłopak, kiedy się dowiaduje, że ma cukrzycę?

Wiadomość o chorobie dla każdego jest szokiem, niezależnie od wieku. Zawsze istnieje konieczność dostosowania się do nowych warunków. Ale w tamtym czasie sport niespecjalnie mnie interesował. Za to jak wielu chłopaków w tym wieku myślałem o karierze pilota lub komandosa, więc kiedy się okazało, że mam cukrzycę, dotarło do mnie, że to nie będzie możliwe ze względu na wymagania formalne. Informacja, że czegoś w przyszłości nie będę mógł robić, była wtedy dość traumatycznym przeżyciem.

Wiedział pan co to za choroba i z czym się wiąże?

Lekarze mówią to przy diagnozie każdemu pacjentowi. To dobrze, bo ludzi trzeba uświadamiać, jak mają funkcjonować z cukrzycą, ale nie można tego robić, strasząc i podkreślając tylko ograniczenia. To nie motywuje do tego, by normalnie żyć z chorobą i wyznaczać sobie jakieś cele.

W powszechnej opinii cukrzyca i sport nie idą w parze.

Duży wpływ na to, jak się postrzega chorobę, mają bliscy. Moi rodzice nie mieli zbyt dużego ciśnienia, żeby mnie ograniczać z powodu cukrzycy. W wieku 18 lat zacząłem chodzić na siłownię. To bardzo dużo mi dało. Nie tylko nabrałem mięśni i przestałem być mikrym chłopcem, ale przede wszystkim...