Niepewność: nowe miary i wyzwania

Dane statystyczne mówią nam, że wszystko jest w porządku, 
ale lektura gazet i codzienne wiadomości powodują odczucie, 
że „coś wisi w powietrzu". Oczywistym pytaniem jest, 
jak to „coś" zmierzyć – piszą ekonomiści.

Ekonomiści analizujący zjawiska makroekonomiczne w skali globalnej stanęli ostatnio przed problemem mierzenia tego, co wydawać się może niemierzalne, mianowicie zmian niepewności geopolitycznej i ich wpływu na gospodarkę. Okres przed 2001 rokiem nazywano w literaturze Wielkim Uspokojeniem (Great Moderation), bowiem niewielkie zmiany podstawowych wskaźników gospodarczych powodowały, że nie było większych problemów z prognozowaniem zjawisk makroekonomicznych. W przypadku prognozowania inflacji wystarczyło zajrzeć do podręcznika z finansów empirycznych lub ekonometrii stosowanej, aby dowiedzieć się, że ryzyko związane z takim prognozowaniem można ocenić przez obserwację jej zmienności i analizę czynników, które kształtowały ją w przeszłości. Noblista z ekonomii w 2003 roku, Robert Engle jeszcze w latach 80. przedstawił oryginalną metodę modelowania ekonometrycznego, które umożliwiało ocenę takiej zmienności.

Przy niewielkich zmianach wskaźników gospodarczych przed 2001 rokiem równie względnie niewielki był wpływ czynników geopolitycznych na gospodarkę światową. Przyjmowano, że efektywna polityka monetarna prowadzona w większości krajów przez banki centralne uspokajała rynki, a problem niepewności geopolitycznej w badaniach ekonomicznych miał drugorzędne znaczenie.

Narastanie niepewności

Od września 2001 roku...