Instytucja pożyczkowa nie ujmie nieściągalnych pożyczek w kosztach

Aby podmiotowi gospodarczemu świadczącemu na rzecz klientów usługi finansowe, działającemu na podstawie ustawy o kredycie konsumenckim, przysługiwało prawo do zaliczenia 
do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności, muszą zostać spełnione łącznie wszystkie przesłanki wymienione w ustawie 
o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 18 grudnia 2018 r. (I SA/Bd 799/18).

Spółka, będąca instytucją pożyczkową w rozumieniu art. 59a ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług finansowych. W związku z tym, spółka może mieć trudności z wyegzekwowaniem należności od swoich klientów. Niekiedy przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne będą równe lub wyższe od kwoty dochodzonej wierzytelności. W takim przypadku nieściągalność wierzytelności może być udokumentowana przez spółkę protokołem stwierdzającym taki stan. W związku z tym spółka zadała pytanie, czy na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b ustawy o CIT będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niespłaconych, wymagalnych i nieprzedawnionych wierzytelności pożyczkowych w zakresie kwoty głównej.

W ocenie spółki, spełnia ona wszystkie wymogi dla instytucji pożyczkowych wskazane w ustawie o kredycie konsumenckim. Tym samym spełnia wynikający z ustawy o CIT warunek dotyczący posiadania...