Niebezpieczne centymetry w pasie

źródło: AdobeStock

źródło: Rzeczpospolita

Podatność na cukrzycę wiąże się 
nie tylko z nadwagą, ale też lokalizacją tkanki tłuszczowej w organizmie. Konrad Siuda

Cukrzyca i otyłość idą w parze, a liczba osób, których dotyczą oba te problemy, stale rośnie. Szacuje się, że w USA 2/3 populacji ma nadwagę lub jest otyłe. Podobny trend zaznacza się w Europie. Na początku stulecia na cukrzycę dorosłych chorowało 171 milionów ludzi w skali globu. Naukowcy oceniają, że w roku 2030 ta liczba osiągnie 360 milionów. Zrozumienie mechanizmów choroby, jej związków z nadwagą i insulinoopornością, pozwoli opracować skuteczniejsze metody profilaktyki cukrzycy.

Większe BMI, większe problemy

Cukrzyca opisywana jest jako schorzenie polegające na obniżonej produkcji insuliny w trzustce i oporności tkanek na jej działanie. Nie znaczy to, że nadmiar tkanki tłuszczowej przekłada się wprost na hiperglikemię. Wyspy trzustkowe są w stanie produkować wystarczającą ilość insuliny, by skutecznie regulować poziom glukozy we krwi, nawet przy upośledzonej reakcji tkanek na insulinę. Cukrzyca rozwija się, gdy komórki wysp nie są w stanie kompensować wrażliwości tkanek zwiększoną produkcją insuliny. Oporność na insulinę prowadzi do podwyższonego poziomu kwasów tłuszczowych we krwi, obniżenia transportu glukozy do mięśni i upośledzenia rozpadu tłuszczów, co w następstwie powoduje nadmierną produkcję glukozy w wątrobie. Każda otyła osoba ma pewnego stopnia oporność na insulinę.

Zmniejszona wrażliwość tkanek...