Zasady oddelegowania trzeba zweryfikować

Niektóre państwa członkowskie wdrożyły już nowelizację Dyrektywy dotyczącej delegowania pracowników. Przed wysłaniem pracownika 
do innego kraju UE lepiej się upewnić, czy nic się nie zmieniło. Maja Zabawska 
Adriana Brzostowska

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 Dyrektywy 96/71 (Dyrektywa 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. dotycząca delegowania pracowników w ramach świadczenia usług; dalej: Dyrektywa) „pracownik delegowany oznacza pracownika, który przez ograniczony okres wykonuje swoją pracę na terytorium innego Państwa Członkowskiego, niż państwa, w którym zwyczajowo pracuje". W ramach swobody świadczenia usług na terenie Unii Europejskiej, pracodawcy mogą delegować swoich pracowników do innych państw członkowskich w celu wykonywania na ich terytorium pracy. Dzięki mechanizmowi delegowania pracowników po stronie pracodawcy nie powstaje obowiązek zakładania w innym państwie członkowskim siedziby bądź oddziału spółki.

Minimalne warunki

Jednocześnie Dyrektywa nakłada na pracodawców szereg obowiązków i restrykcji dotyczących warunków zatrudnienia pracownika delegowanego w kraju, w którym wykonuje pracę. Są one nakierowane na to, aby niezależnie od ustawodawstwa mającego zastosowanie do danego stosunku pracy, pracodawca – w oparciu o zasadę równego traktowania – zagwarantował delegowanym pracownikom warunki zatrudnienia spełniające minimalne kryteria obowiązujące lokalnych pracodawców. Przy czym nie muszą zostać spełnione wszystkie minimalne zasady wynikające z lokalnego prawa pracy, a jedynie...