Nie ma mocnych na Pawlaka!

źródło: Forum

źródło: Forum

Władysław Hańcza jako Kargul i Wacław Kowalski w roli Pawlaka stworzyli nieśmiertelny i przezabawny duet w „Samych swoich”

źródło: Forum

W „Kochaj albo rzuć” (1977 r.) Pawlak z Kargulem i wnuczką Anią (Anna Dymna) zderzają się z realiami życia w Ameryce

źródło: Filmoteka Narodowa

Na planie serialu „Dom”. Rola Ryszarda Popiołka, dozorcy kamienicy przy ul. Złotej, była ostatnią w karierze Wacława Kowalskiego

Dla wielu aktorów kojarzenie ich przez publiczność z jedną postacią filmową czy serialową staje się uciążliwą łatą, utrudniającą dalszą karierę. Ale dla Wacława Kowalskiego rola Kazimierza Pawlaka stała się rolą życia, dzięki której na zawsze zapisał się w historii polskiej komedii.

Trylogia wyreżyserowana przez Sylwestra Chęcińskiego, czyli „Sami swoi" (1967 r.), „Nie ma mocnych" (1974 r.) i „Kochaj albo rzuć" (1977 r.), do dziś powtarzana jest w telewizji. Nadal chętnie oglądają te filmy kolejne pokolenia, niezmiennie rozśmieszają do łez. Ta niepowtarzalna komedia opowiada o powojennych losach dwóch rodzin z Kresów – przymusowych przesiedleńcach, którzy zajmują sąsiadujące ze sobą gospodarstwa gdzieś na Ziemiach Odzyskanych. W barwnej historii obu rodów scenarzysta Andrzej Mularczyk zawarł opowieść o niełatwym losie kresowiaków, którzy – zmuszeni do opuszczenia swych ojcowizn – musieli nauczyć się żyć w powojennej Polsce, a potem radzić sobie w szaroburej rzeczywistości PRL-u. Rodziny Kargulów i Pawlaków jeszcze od przedwojnia toczyły spór „o miedzę", nie inaczej działo się na nowym miejscu.

„Kargul, podejdź no do płota, jak i ja podchodzę"

Komediowa warstwa trylogii opierała się na codziennych waśniach sąsiadujących ze sobą rodów i odmiennych osobowościach głównych bohaterów: „Pawlak to mały zadziora, wulkan energii, więc szukałem kogoś większego, spokojniejszego, kogoś, kto stworzyłby dla niego idealne otoczenie" –...