Kary umowne nie działają w trakcie zatrudnienia

Zapis o stosowaniu kary umownej do odpowiedzialności materialnej pracowników jest sprzeczny z przepisami prawa pracy i przez to nieważny. Wolno go jednak wprowadzić do umowy o zakazie konkurencji obowiązującego po rozwiązaniu umowy o pracę.

Kara umowna jest uregulowana w kodeksie cywilnym w art. od 483 do 485. Zgodnie z tymi przepisami strony mogą zastrzec w umowie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy pieniężnej.

Ułatwione dochodzenie roszczeń

Zastrzeżenie w treści umowy odpowiedniej kary umownej posiada szereg zalet, zwłaszcza w porównaniu do ogólnych zasad regulujących odpowiedzialność odszkodowawczą.

Przede wszystkim, w razie niewykonania lub nienależytego wykonania przez pracownika jego zobowiązania, które objęte było zastrzeżeniem o karze umownej, pracodawcy należy się przewidziana kara umowna w wysokości określonej w umowie. Kara ta przysługuje bez względu na faktyczną wysokość poniesionej przez pracodawcę szkody. Ponadto, nawet brak szkody nie zwalnia z obowiązku zapłaty kary umownej. Pogląd ten jest już ugruntowany w orzecznictwie. Zamieszczenie zapisu o karze umownej w istotny sposób wpływa także na ułatwienie dochodzenia zapłaty odszkodowania na drodze sądowej. Instytucja kary umownej jest więc znacznie korzystniejsza dla pracodawców w stosunku do ogólnych zasad odpowiedzialności materialnej pracowników wynikających z przepisów kodeksu pracy. Stąd też pokusa jej stosowania.

Odpowiedzialność materialna ...