Rola oskarżyciela publicznego

Prokurator bada i uwzględnia okoliczności zarówno na niekorzyść, jak i na korzyść podejrzanego.

Artykuł 4 kodeksu postępowania karnego stanowi, iż organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Zasada obiektywizmu skierowana jest do wszystkich organów prowadzących postępowanie karne, również zatem do organów postępowania przygotowawczego.

Obiektywizm

Prokurator, prowadzący postępowanie przygotowawcze, powinien zatem w sposób kompletny weryfikować okoliczności sprawy, gromadząc i uwzględniając materiał dowodowy przemawiający zarówno na niekorzyść, jak i korzyść potencjalnego sprawcy przestępstwa.

Zasada obiektywizmu nie budzi większych wątpliwości, jeżeli stosujemy ją do sędziego. Zarówno w przepisach, jak i w potocznym rozumieniu jego roli podstawowy jego obowiązek to bezstronne rozpatrzenie sprawy, którego przejawem jest analiza zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego i wydanie wyroku. Rola sądu określona jest również wprost w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, który stanowi, iż każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd.

Z relacji art. 45 ust. 1 konstytucji i art. 4 k.p.k. wynika, że wspólnym celem działań prokuratora (w szczególności na etapie postępowania przygotowawczego) i sędziego...