Solidarność sędziów – fikcja czy rzeczywistość?

Zmian, które nastąpiły w sądach, nie da się odwrócić jedną ustawą, a wybranych sędziów „unieważnić”.

23 maja mija kolejna rocznica śmierci sędziego Giovanniego Falcone. To co roku uroczyste święto wymiaru sprawiedliwości, które powinno jednoczyć wszystkich tych, którym los polskiego sądownictwa leży na sercu i dla których ważne są wspólne wartości. Przypada ono w dramatycznym momencie historii polskiego sądownictwa, wskazujący na jego wewnętrzny podział, wewnętrzne pęknięcie, które dużo mówi o Polsce i Polakach. W ciągu ośmiu lat zmieniły się nie tylko Trybunał Konstytucyjny czy Sąd Najwyższy, ale przede wszystkim – sądy powszechne.

Chociaż sądy i sędziowie nie mają zbyt wielu okazji do świętowania, warto w tym dniu przypomnieć historię niezłomnego Falcone. Mając na uwadze chyba najgłębszy w historii podział wewnętrzny w sądownictwie. Setki, jeżeli nie tysiące osób zdecydowało się mimo licznych zastrzeżeń do ustrojowej pozycji Krajowej Rady Sądownictwa wziąć udział w postępowaniach nominacyjnych. Podział na sędziów i neo-sędziów odzwierciedla polaryzację tego środowiska, ale i trudne wybory, jakich dokonuje wielu z nich.

Wspólne wartości

Ponad 30 lat temu bezwzględna cosa nostra wydała wyrok na sędziego Giovanniego Falcone, który zginął...